De rol van een studiecoach is het welzijn van iedereen te verbeteren en zijn capaciteiten te vergroten. Het is een gelovige instelling die niet dwingt om iets te aanvaarden; hij transfereert enkel een moeilijk persoon in een gezond persoon. Aan het einde van het traject moet de persoon in zijn geheel hersteld zijn. Coaching moet mensen in de best mogelijke positie brengen om op de best mogelijke manier te reageren. Ieder zal handelen op een manier die elkaar extra voordeel oplevert. Wanneer acties zowel gevoeld als uitgevoerd worden ter ondersteuning van elkaar, en in het streven naar een open, eerlijke en rechtvaardige interactie, is dit een prachtig plaatje.
De coach toont de gecoachte dat zij verantwoordelijk zijn voor hun verandering. Dit betekent dat zij bereid moeten zijn om hun behoefte om anderen te veranderen op te geven. Zij moeten de methoden die de coach voorstelt met een zuiver geweten aanvaarden. Niets is zo pijnlijk als het fronsende gezicht, of het pas op voor het instinct, de innerlijke criticus. De coach moet open zijn om iets van wat de coachee ervaart over te brengen. Deze gevoelens en emoties kunnen barricades worden voor vooruitgang. Het kan gezien worden als een falen van de coachee om met zulke innerlijke kritiek om te kunnen gaan.
Coaching helpt om te gaan met de leermoeilijkheden van mensen. Wat is dat? Het is de mogelijkheid om onmiddellijk verlichting te brengen in een levenslang probleem dat mensen kunnen hebben. Dit kan luiheid zijn, een gebrek aan zelfvertrouwen of onvastheid, verlegen zijn, enz. Coaching is niet goedgelovig. Het bevat een injecterend element van humor, een gevoel van eigenzinnigheid, evenals een overtuiging in de protege dat zij zelf kunnen helpen een verschil te maken. Dit is wat aan het eind van het coachingproces zal zegevieren.
mark saintruit zei: “Coaching is de relatie die de kern kan zijn van liefdevolle relaties in onze toekomstige wereld.”
Lees meer